Χαθήκαμε... Ανάμεσα στο μέτωπο που δεν τα 'κατάφερε' να 'ελευθερώσει' την ΑΤΤΙΚΗ και μετά την 'ΕΛΛΑΔΑ', αλλά και στα 'συρματοπλέγματα' που έπεσαν στην κάτω Καισαριανή, φοβήθηκε το αφτί μου: γιατί η ζωή μου γέμισε φασαρία, αναλύσεις, επικοινωνίες, θεωρίες, αφίσες και κουβάδες κόλλας, έγινε μεμ
ιάς ένα ατέλειωτο πανδαιμόνιο! Όμως η μύτη και το μυαλό μου μύρισε ένα συναρπαστικό άρωμα, μία σουρεαλιστική εικόνα, σαν μια καινούργια γέννα μου।"Τι μου συμβαίνει; Τι αναζητώ; " αναρωτήθηκε ο εαυτός μου και γλίστρησε μέσα στις σκέψεις, για να μπορέσει να δει την ίδια του την γέννα.Θαύμα των θαυμάτων! Γράφω παντού, μιλώ και βλέπω να γεννιέμαι! Άλλωστε κάθε Νοέμβρη γεννιέμαι ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ...
ΚΑΛΩΣ σας βρήκα!
Καλώς σε βρήκαμε Δημήτρη! Αλλά μια απορία: και "απελευθερωτής" ο Αλαβάνος;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣπύρο μου, δεν έχω ακούσει αυτή την περίοδο του πανδαιμόνιου πιο 'καθαρό' λόγο για το 'τι κάνουμε;'. Γι' αυτό συμμετείχα, όχι γιατί αναζητώ 'απελευθερωτές'... Στο ΠΑΝΤΕΙΟ πάντως, εχθές, η κατάσταση με απογοήτευσε...Στους 'δρόμους' τα υπόλοιπα... Στο http://enosy.blogspot.com/2010/11/1.html#comments μπορείς να διαβάζεις πιο πολλά...Αν αντέξεις φυσικά. ΦΙΛΙΑ
ΑπάντησηΔιαγραφή