"Μάθημα 1: Από τον ΛΟΓΟ στη ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΑ, αφήστε να μπει 'καθαρός λόγος' δω μέσα στο διαδίκτυο! Ας μιλήσει για την διαδρομή "Από τον 'λόγο' στη "γλώσσα".
Ας σκεφτούμε πάνω στις 3 αυτές φράσεις, από το βιβλίο του συγγραφέα Γιώργου Χειμωνά, "Έξι μαθήματα για τον Λόγο" ( Εκδόσεις "ύψιλον", 1984).
* Η ιστορία του ανθρώπου είναι η ιστορία του λόγου του...
*...το πεδίο της συνείδησης εμφανίζεται σαν ένα πεδίο του λόγου, πλαίσιο όλων των επικοινωνιών που ενώνουν το υποκείμενο με τους άλλους και με τον εαυτό του και πλαίσιο της σαρκικής παρουσίας του εαυτού μας μέσα στην ομιλία....
* Ο λόγος είναι μία εσωτερική εκφραστική λειτουργία, μορφοποιός των συνειδησιακών στιγμών, συγκροτεί σύστημα αμφίδρομης αναφοράς μεταξύ μιας δομής (σημαινόμενο) και μιας μορφής (σημαίνον)..."
Μιλήσαμε και σκεφτήκαμε αρκετά μαζί με την επιστήμη, έμαθα ότι δεν ήξερα: "Ο λόγος δεν λέγεται, ο λόγος λέγει" , διότι κανείς ορισμός του δεν είναι νοητός, καμιά προσέγγισή του εκ των έξω...
"Επομένως", κραύγασα: " Εμείς οφείλουμε να είμαστε διαφορετικοί!". Και ανέβασα έναν πίνακα...το σχέδιο του εγκεφάλου μου, τις εκφραστικές, διακεκομμένες γραμμές του λόγου μου, της γραφής, της ανάγνωσης, της αφασίας του προφορικού λόγου... Αν Επιστήμη είναι ο πανάρχαιος φόβος, τότε το διαδίκτυο τι είναι;
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαδίκτυο είναι...το πλέον δημοκρατικό, αναρχοαυτόνομο και 'κομμουνιστικό' μέσο μαζικής επικοινωνίας που έχει εφεύρει ο άνθρωπος...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνο που να να μωρέ: Χρειάζεται έναν 'άλλον' άνθρωπο, έναν άλλον πολιτισμό, μια ανήθικη συναίνεση στην καταστροφή όλων των άλλων ΜΜΕ για να θριαμβεύσει...Προσωρινά ζούμε την 'προϊστορία του Διαδικτύου'! Διότι, η ιστορία του διαδικτύου ξεκινά από την εφεύρεση του 'νέου αυτού ανθρώπου'! Πού, Πότε. Ποιος, Γιατί, Πώς...απέραντες σιωπές.....
Αγαπητέ Δημήτρη
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις δίκιο ότι το διαδίκτυο είναι βαθύτατα δημοκρατικό. Αλλά για ποια δημοκρατία μιλάς. Η "δημοκρατία" μπορεί ν'ανέχεται τον ανατρεπτικό λόγο αλλά όχι και τις ανατρεπτικές πράξεις.
Το διαδίκτυο είναι μια κατάκτηση της αστικής δημοκρατίας, αλλά η ζωή, όπως γνωρίζεις είναι αλλού.
Υ.Γ Προσπαθώ να δημοσιεύσω το σχόλιό σου στην ανάρτησή μου, για να σου απαντήσω, αλλά δεν μπορώ. Θα προσπαθήσω αργότερα.
Σε χαιρετώ
ελπίδα: αν το διαδίκτυο αποτύχει 9δηλαδή ο άνθρωπος αποτύχει) θα έρθει, εμτά από καιρό, ένα ΑΛΛΟ τεχνολογικό μέσο πιο δημοκρατικό. Και μετά ένα άλλο κι ένα άλλο κι ένα...ώσπου, πού θα πάει, θα συναντηθούνε! (ο Άνθρωπος και το Μέσο)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμείς δεν θα είμαστε εκεί βέβαια, αλλά είναι ωραίο που είμαστε, με αυτές τις σκέψεις, εδώ. (Έτσι κι αλλιώς, κι εκεί να ήμασταν, πάλι κάτι γκρινιάρηδες "πρωτοπόροι" θα ήμασταν. Αλλάζει ο άνθρωπος;;:))